SONUNDA...

İtiraf etmekten korkuyorum aslında biliyor musun?Anlatmak istiyorum ama olmuyor...delirircesine özlediğimi,sonunda kavuşacak olsam dahi o müthiş korkuyu yaşadığımı haykıramıyorum...Söyleyebildiğim tek şey o büyük özlemim..Satırlara sığdırabildiğim aslında bir nevi sığdırma savaşı verdiğim şey sadece özlem...Kavuşmak elbet var sonunda..Ama ya yaşayamazsak...Ben itiraf edemeden ya kaybolursak rüyalardan.Herkesin istediği bu zaten değil mi!?Sonu gelmeden,başlangıcı olmadan kaybolmak...Biliyor musun herkese inat daha da seveceğim seni.Daha çok adıı sayıklayacağım.Ve sen bir yerlerde yine beni anlatıyor olcaksın..Ve ben eminim kavuşacağız bu yolun sonunda....

BİZ

Biz seninle;
Barışamayan iki dost
Ayrılamayan iki düşman
Kavuşamayan iki sevgili
Sonu gelmeyen bir hikaye
Unutulmaz bir roman
Rüyaların en güzeli
Kabusların en acısı
Ve maalesef sonu bilinmeyen uzun bir yoluz...

DAYANILMAZ SANCI

gecenin sesini dinlediniz mi hiç!?

ilk koca bir boşluk hissedersiniz

büyük bir anlamsızlık

yalnızlık

sonu gelmeyen dipsiz karanlık

ama ardından

anlatmaya başlar gece derdini

siz dinleyici

o konuşmacı

istemezsiniz bitiversin o büyülü sancı

sancı diyorum

derdin yoksa

neden katran karası geceye kulak verirsin ki!?

rahat uyku varken

neden dikenler batarmışçasına duramazsın ki!?

dinleyin bu dediklerimi

derdiniz yoksa o büyülü çarşafın altına giremezsiniz ki

kimine kalemi,kimine sigarası yada kulağında ki tınısı yardımcı

ama en kötüsü o dayanılmaz sancı....